BadılCan
Member
Soğuk Savaş’ı yaşamamış olanlar, Portekiz Netflix casus gerilim dizisi Glória’yı pek olası bulmayabilir.
1950’lerde, Portekiz kırsalının derinliklerinde, küçük Glória köyünde, Portekizli ve Amerikalı mühendisler tarafından yürütülen karmaşık bir radyo iletim operasyonu, Radio Free Europe adlı bir Münih haber kuruluşunun bir şubesi olarak ortaya çıkıyor.
Çeşitli Sovyet cumhuriyetlerinin dillerinde haberler ve komünizm karşıtı mesajlar yayınlıyor, ancak şovda ve gerçek hayatta bu, ilk misyonunun yalnızca bir parçası: aynı zamanda bir CIA cephesi.
1971’de Özgür Avrupa Radyosu, Demir Perde’yi aşmaya ve o zamanki Çekoslovakya, Polonya ve başka yerlerde anti-Komünist muhalefeti kışkırtmaya çalışan gizli bir ABD istihbarat operasyonuydu.
CIA, operasyonları açığa çıkınca Radio Free Europe’a fon sağlamayı durdurdu. O zamandan beri, haber kuruluşu Amerika Birleşik Devletleri Kongresi tarafından finanse ediliyor ve editoryal olarak bağımsız.
Radio Free Europe/Radio Liberty – veya RFE/RL – artık Glória’da dramatize edilen tarihsel öncülüyle çok az benzerlik taşıyor, ancak yine de yerel muhabirler tarafından yerel dillerde, yerel izleyiciler için gerçeklere dayalı gazetecilik misyonunu büyük ölçüde sürdürüyor. eski Sovyet alanı ve Orta Asya hakkında.
Organizasyon artık Münih yerine Prag’da bulunuyor ve büyüyor, bu ay Letonya’nın Riga kentinde Rusya’ya bakan personelinin büyük bir bölümünü barındırmak için yeni ofisler açıyor.
Bugün, RFE/RL yalnızca kısmen bir radyo istasyonudur, ancak bazı bölgelerde insanların hala radyo dalgalarına erişme yolu budur. Rusça konuşan izleyici kitlesinin çoğu, kapsamını çevrimiçi olarak, özellikle sosyal medya platformları aracılığıyla buluyor.
Prag ofislerinde, yüksek kapılar, sıkı güvenlik kontrolleri ve önde dalgalanan ABD bayrakları, ziyaretçilerin Amerikan bağlantılı bir binaya girdiğine dair çok az şüphe bırakıyor.
Ancak bu büyük gri mermer ve beton küp – Franz Kafka’nın gömüldüğü tepenin hemen yukarısında – her hafta milyonlarca insana ulaşan modern bir haber odasına ev sahipliği yapıyor.
Çıkış, “medya özgürlüğünün kısıtlandığı veya profesyonel bir basının tam olarak gelişmediği” 27 dilde ve 23 ülkede yayın yapan programları ve kanalları aracılığıyla haftalık ortalama 40 milyon kişiyi kendine çektiğini söylüyor.
Rusya’nın geçtiğimiz Şubat ayında Ukrayna’yı işgal etmesi, Özgür Avrupa Radyosu’nun faaliyetlerini sarstı ve misyonunun önemini vurguladı. İşgalden birkaç gün sonra örgüt Rusya’daki faaliyetlerini durdurdu. Savaşın patlak vermesinden yıllar önce, personelinin çoğunu Prag’a ve diğer ofislere tahliye ederek, kendisini Moskova’nın artan baskısına maruz bırakmıştı.
Ağın başkanı ve CEO’su Jamie Fly, uzun süredir itfaiyeci modunda.
Bay Fly, geçen yılın sonlarında bir röportajda, “Şu anda karşı karşıya olduğumuz zorluk ve Ukrayna’nın işgali, yalnızca en son yinelemedir,” dedi. “Bu ortamlarda faaliyet gösterirken giderek daha fazla baskı altında kalıyoruz ve bazı durumlarda ülkelerden çıkmak zorunda kalıyoruz. Bu bizim için her zaman bir meydan okumaydı.”
Taliban liderliğindeki Afganistan ve otoriter Beyaz Rusya’daki katılık, istasyonun diğer büyük zorlukları arasında yer alıyor.
RFE/RL’ye göre, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali yeni izleyiciler çekti, ancak mühendislerinin Rusya ve diğer yerlerdeki yasakları aşmak için yeni yollar bularak sansürün bir adım önünde kalmak için sürekli çalışmaları gerekiyor.
Örgüt, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin ilk haftasında, RFE/RL web sitelerinin trafiğinin 2021’in aynı haftasına kıyasla neredeyse üç katına çıkarak yaklaşık 70 milyona ulaştığını söyledi. Bu trafiğin yarısından fazlası Rusya ve Ukrayna’dan geldi.
Bu kazanımlar o zamandan beri istikrar kazandı. Savaşın başlangıcından 2022’nin sonuna kadar, RFE/RL’nin amiral gemisi Rusça kanalı Current Time’ın izlenme oranı Facebook’ta üç kattan fazla, RFE/RL’nin Rusya’da erişilebilir durumda olduğunu söylediği YouTube’da dört kattan fazla arttı.
Kanalın Kırgızistan gibi Orta Asya ülkelerinde yaptığı çalışmalar özellikle yolsuzluğun ortaya çıkarılmasında etkili olmuştur. Yerel ağ, Kırgız hükümeti tarafından “sahte haber” yasasını ihlal ettiği iddiasıyla geçen yıl iki ay süreyle askıya alındı. Radio Free Europe/Radio Liberty iddiaları yalanladı ve Rusya’da olduğu gibi izleyicilerini gazeteciliğini takip etmeye devam etmeleri için VPN kullanmaya teşvik etti.
Ve Ukrayna’daki savaşın yayınlanması, sunumunun çok önemli bir parçası olsa da, örgütün en göze çarpan hizmeti, Çeçenya ve Tataristan gibi Rus topraklarına odaklananlar da dahil olmak üzere, yerel dilde yayınlanan bölgeye özgü programlarıdır.
Bu yaklaşım – yalnızca küçük topluluklar tarafından konuşulan diller için bile – uzun süredir Radio Free Europe/Radio Liberty operasyonlarının önemli bir özelliği olmuştur.
Estonya’nın eski cumhurbaşkanı Toomas Hendrik Ilves, 1984’ten 1993’e kadar Münih merkezli yayın kuruluşu için çalıştı, bu kitleye kendi dillerinde objektif, yüksek kaliteli haberlerle ulaşmanın özellikle önemli olduğunu söyledi.
Geçen hafta bir telefon görüşmesinde “RFE/RL’nin rolü, anadilde nesnel bilgi sağlama söz konusu olduğunda çok önemlidir – ve bu, 30 yıl önce sahip olduğu rolün aynısıdır” dedi.
Rusça konuşan dünyanın sahip olduğu birçok bilgi kaynağı olmadan, bu görevin izleyiciler için giderek daha alakalı hale geldiğini de sözlerine ekledi. “Başkaları için sınırlı kaliteli bilgi kaynakları var ve kaliteli haberleri kendi dilinizde duyabilmek önemlidir” dedi.
Ve Bay Ilves’in örgütteki zamanı gibi, onun 21. yüzyıldaki enkarnasyonu, başka bir çığır açan değişim döneminden geçen uçsuz bucaksız bir bölgeden gelen göçmenler ve gazeteciler için bir tür Nuh’un Gemisi.
6 Mart’ta, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden 10 gün sonra, RFE/RL Moskova operasyonlarını askıya alacağını duyurdu. yerel makamlar, kuruluşun kendisini ve bazı çalışanlarını yabancı ajan olarak atamak için 2021 emrine uymayı reddetmesi üzerine onlara karşı iflas davası açtıktan ve ödenmemiş milyonlarca dolar para cezası verdikten sonra.
RFE/RL’nin Rusya servisi müdürü Andrei Shary, “Biz kimsenin temsilcisi değiliz ve bu etiketleme gerekliliğini sansür, editoryal politikaya müdahale etme girişimi olarak gördük ve görmeye devam ediyoruz” dedi.
Kendini “gururlu bir Rus” olarak tanımlayan Shary, diğer bazı Rus meslektaşları gibi Prag’a yerleşti.
CEO Bay Fly, Bay Shary’nin Rusya’ya dönmesi halinde büyük olasılıkla hapse atılacağına inanıyor. Bay Shary, “Muhtemelen annemi bir daha asla canlı göremeyeceğim” dese de, bu gerçekle soğukkanlılıkla yüzleşiyor.
Moskova ofisinden ayrılan genç kuşak gazetecilerden bazıları, işgalden önce güvenli bir şekilde yer değiştirdikleri ve bir gecede kaçan arkadaşlarının paniğinden kurtuldukları için rahatladılar.
Bir insan hakları muhabiri olan 29 yaşındaki Anastasia Tishchenko, 2021’de kanalın Prag ofisine taşınma kararıyla mücadele ettiğini söyledi. Ağ üzerindeki Rus baskısı nedeniyle “bir tür tehlike hissedebildiğiniz” bir zamandı. dedi. “Ama hâlâ senin için özellikle tehlikeli bir şey görmedin.”
Bir röportajda “Şimdi bunun hayatımın en iyi kararlarından biri olduğunu düşünüyorum” dedi ve ekledi: “İyi eğitimli arkadaşlarımın hepsi fırsat buldukça kaçtılar, Almanya, Türkiye, Portekiz’de yaşıyorlar ama Rusya’da değiller.” ”
Bayan Tishchenko’nun kalp kırıklığı, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali nedeniyle ailesiyle arasında kırılıyordu. Ukrayna’da doğan ebeveynleri, Kremlin’in versiyonuna inanıyor – Rusya’nın Kiev’deki baskıcı bir hükümete karşı bir kurtuluş operasyonu yürüttüğü ve kazandığı. Sayısız aile arasında ortaya çıkan bir çatlak.
Bir daha Rusya’ya dönüp dönemeyeceğini bilmediğini ve bunun yerine kendisi gibi insanlardan oluşan destekleyici bir topluluğun parçası olarak Prag’daki işine odaklanmaya çalıştığını söyledi.
“Bir gün eve gitmeyi, büyüdüğüm sokaklarda yürümeyi, kız kardeşimin çocuğuyla oynamayı hayal etmek, bu sadece bir rüya” dedi.
1950’lerde, Portekiz kırsalının derinliklerinde, küçük Glória köyünde, Portekizli ve Amerikalı mühendisler tarafından yürütülen karmaşık bir radyo iletim operasyonu, Radio Free Europe adlı bir Münih haber kuruluşunun bir şubesi olarak ortaya çıkıyor.
Çeşitli Sovyet cumhuriyetlerinin dillerinde haberler ve komünizm karşıtı mesajlar yayınlıyor, ancak şovda ve gerçek hayatta bu, ilk misyonunun yalnızca bir parçası: aynı zamanda bir CIA cephesi.
1971’de Özgür Avrupa Radyosu, Demir Perde’yi aşmaya ve o zamanki Çekoslovakya, Polonya ve başka yerlerde anti-Komünist muhalefeti kışkırtmaya çalışan gizli bir ABD istihbarat operasyonuydu.
CIA, operasyonları açığa çıkınca Radio Free Europe’a fon sağlamayı durdurdu. O zamandan beri, haber kuruluşu Amerika Birleşik Devletleri Kongresi tarafından finanse ediliyor ve editoryal olarak bağımsız.
Radio Free Europe/Radio Liberty – veya RFE/RL – artık Glória’da dramatize edilen tarihsel öncülüyle çok az benzerlik taşıyor, ancak yine de yerel muhabirler tarafından yerel dillerde, yerel izleyiciler için gerçeklere dayalı gazetecilik misyonunu büyük ölçüde sürdürüyor. eski Sovyet alanı ve Orta Asya hakkında.
Organizasyon artık Münih yerine Prag’da bulunuyor ve büyüyor, bu ay Letonya’nın Riga kentinde Rusya’ya bakan personelinin büyük bir bölümünü barındırmak için yeni ofisler açıyor.
Bugün, RFE/RL yalnızca kısmen bir radyo istasyonudur, ancak bazı bölgelerde insanların hala radyo dalgalarına erişme yolu budur. Rusça konuşan izleyici kitlesinin çoğu, kapsamını çevrimiçi olarak, özellikle sosyal medya platformları aracılığıyla buluyor.
Prag ofislerinde, yüksek kapılar, sıkı güvenlik kontrolleri ve önde dalgalanan ABD bayrakları, ziyaretçilerin Amerikan bağlantılı bir binaya girdiğine dair çok az şüphe bırakıyor.
Ancak bu büyük gri mermer ve beton küp – Franz Kafka’nın gömüldüğü tepenin hemen yukarısında – her hafta milyonlarca insana ulaşan modern bir haber odasına ev sahipliği yapıyor.
Çıkış, “medya özgürlüğünün kısıtlandığı veya profesyonel bir basının tam olarak gelişmediği” 27 dilde ve 23 ülkede yayın yapan programları ve kanalları aracılığıyla haftalık ortalama 40 milyon kişiyi kendine çektiğini söylüyor.
Rusya’nın geçtiğimiz Şubat ayında Ukrayna’yı işgal etmesi, Özgür Avrupa Radyosu’nun faaliyetlerini sarstı ve misyonunun önemini vurguladı. İşgalden birkaç gün sonra örgüt Rusya’daki faaliyetlerini durdurdu. Savaşın patlak vermesinden yıllar önce, personelinin çoğunu Prag’a ve diğer ofislere tahliye ederek, kendisini Moskova’nın artan baskısına maruz bırakmıştı.
Ağın başkanı ve CEO’su Jamie Fly, uzun süredir itfaiyeci modunda.
Bay Fly, geçen yılın sonlarında bir röportajda, “Şu anda karşı karşıya olduğumuz zorluk ve Ukrayna’nın işgali, yalnızca en son yinelemedir,” dedi. “Bu ortamlarda faaliyet gösterirken giderek daha fazla baskı altında kalıyoruz ve bazı durumlarda ülkelerden çıkmak zorunda kalıyoruz. Bu bizim için her zaman bir meydan okumaydı.”
Taliban liderliğindeki Afganistan ve otoriter Beyaz Rusya’daki katılık, istasyonun diğer büyük zorlukları arasında yer alıyor.
RFE/RL’ye göre, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali yeni izleyiciler çekti, ancak mühendislerinin Rusya ve diğer yerlerdeki yasakları aşmak için yeni yollar bularak sansürün bir adım önünde kalmak için sürekli çalışmaları gerekiyor.
Örgüt, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin ilk haftasında, RFE/RL web sitelerinin trafiğinin 2021’in aynı haftasına kıyasla neredeyse üç katına çıkarak yaklaşık 70 milyona ulaştığını söyledi. Bu trafiğin yarısından fazlası Rusya ve Ukrayna’dan geldi.
Bu kazanımlar o zamandan beri istikrar kazandı. Savaşın başlangıcından 2022’nin sonuna kadar, RFE/RL’nin amiral gemisi Rusça kanalı Current Time’ın izlenme oranı Facebook’ta üç kattan fazla, RFE/RL’nin Rusya’da erişilebilir durumda olduğunu söylediği YouTube’da dört kattan fazla arttı.
Kanalın Kırgızistan gibi Orta Asya ülkelerinde yaptığı çalışmalar özellikle yolsuzluğun ortaya çıkarılmasında etkili olmuştur. Yerel ağ, Kırgız hükümeti tarafından “sahte haber” yasasını ihlal ettiği iddiasıyla geçen yıl iki ay süreyle askıya alındı. Radio Free Europe/Radio Liberty iddiaları yalanladı ve Rusya’da olduğu gibi izleyicilerini gazeteciliğini takip etmeye devam etmeleri için VPN kullanmaya teşvik etti.
Ve Ukrayna’daki savaşın yayınlanması, sunumunun çok önemli bir parçası olsa da, örgütün en göze çarpan hizmeti, Çeçenya ve Tataristan gibi Rus topraklarına odaklananlar da dahil olmak üzere, yerel dilde yayınlanan bölgeye özgü programlarıdır.
Bu yaklaşım – yalnızca küçük topluluklar tarafından konuşulan diller için bile – uzun süredir Radio Free Europe/Radio Liberty operasyonlarının önemli bir özelliği olmuştur.
Estonya’nın eski cumhurbaşkanı Toomas Hendrik Ilves, 1984’ten 1993’e kadar Münih merkezli yayın kuruluşu için çalıştı, bu kitleye kendi dillerinde objektif, yüksek kaliteli haberlerle ulaşmanın özellikle önemli olduğunu söyledi.
Geçen hafta bir telefon görüşmesinde “RFE/RL’nin rolü, anadilde nesnel bilgi sağlama söz konusu olduğunda çok önemlidir – ve bu, 30 yıl önce sahip olduğu rolün aynısıdır” dedi.
Rusça konuşan dünyanın sahip olduğu birçok bilgi kaynağı olmadan, bu görevin izleyiciler için giderek daha alakalı hale geldiğini de sözlerine ekledi. “Başkaları için sınırlı kaliteli bilgi kaynakları var ve kaliteli haberleri kendi dilinizde duyabilmek önemlidir” dedi.
Ve Bay Ilves’in örgütteki zamanı gibi, onun 21. yüzyıldaki enkarnasyonu, başka bir çığır açan değişim döneminden geçen uçsuz bucaksız bir bölgeden gelen göçmenler ve gazeteciler için bir tür Nuh’un Gemisi.
6 Mart’ta, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden 10 gün sonra, RFE/RL Moskova operasyonlarını askıya alacağını duyurdu. yerel makamlar, kuruluşun kendisini ve bazı çalışanlarını yabancı ajan olarak atamak için 2021 emrine uymayı reddetmesi üzerine onlara karşı iflas davası açtıktan ve ödenmemiş milyonlarca dolar para cezası verdikten sonra.
RFE/RL’nin Rusya servisi müdürü Andrei Shary, “Biz kimsenin temsilcisi değiliz ve bu etiketleme gerekliliğini sansür, editoryal politikaya müdahale etme girişimi olarak gördük ve görmeye devam ediyoruz” dedi.
Kendini “gururlu bir Rus” olarak tanımlayan Shary, diğer bazı Rus meslektaşları gibi Prag’a yerleşti.
CEO Bay Fly, Bay Shary’nin Rusya’ya dönmesi halinde büyük olasılıkla hapse atılacağına inanıyor. Bay Shary, “Muhtemelen annemi bir daha asla canlı göremeyeceğim” dese de, bu gerçekle soğukkanlılıkla yüzleşiyor.
Moskova ofisinden ayrılan genç kuşak gazetecilerden bazıları, işgalden önce güvenli bir şekilde yer değiştirdikleri ve bir gecede kaçan arkadaşlarının paniğinden kurtuldukları için rahatladılar.
Bir insan hakları muhabiri olan 29 yaşındaki Anastasia Tishchenko, 2021’de kanalın Prag ofisine taşınma kararıyla mücadele ettiğini söyledi. Ağ üzerindeki Rus baskısı nedeniyle “bir tür tehlike hissedebildiğiniz” bir zamandı. dedi. “Ama hâlâ senin için özellikle tehlikeli bir şey görmedin.”
Bir röportajda “Şimdi bunun hayatımın en iyi kararlarından biri olduğunu düşünüyorum” dedi ve ekledi: “İyi eğitimli arkadaşlarımın hepsi fırsat buldukça kaçtılar, Almanya, Türkiye, Portekiz’de yaşıyorlar ama Rusya’da değiller.” ”
Bayan Tishchenko’nun kalp kırıklığı, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali nedeniyle ailesiyle arasında kırılıyordu. Ukrayna’da doğan ebeveynleri, Kremlin’in versiyonuna inanıyor – Rusya’nın Kiev’deki baskıcı bir hükümete karşı bir kurtuluş operasyonu yürüttüğü ve kazandığı. Sayısız aile arasında ortaya çıkan bir çatlak.
Bir daha Rusya’ya dönüp dönemeyeceğini bilmediğini ve bunun yerine kendisi gibi insanlardan oluşan destekleyici bir topluluğun parçası olarak Prag’daki işine odaklanmaya çalıştığını söyledi.
“Bir gün eve gitmeyi, büyüdüğüm sokaklarda yürümeyi, kız kardeşimin çocuğuyla oynamayı hayal etmek, bu sadece bir rüya” dedi.